Το banoffee (μπανόφι) είναι ένα αγγλικό γλυκό αποτελούμενο απο μπανάνες, σαντιγύ, και κρέμα από καραμελωμένο ζαχαρούχο γάλα ή dulce de leche που τοποθετούνται είτε επάνω σε ζύμη ζαχαροπλαστικής ή σε βάση από τριμμένα μπισκότα και βούτυρο.
Σε κάποιες συνταγές βλέπουμε να χρησιμοποιούνται επίσης και σιρόπι σοκολάτας ή/και καφέ.
Το όνομά του όπως είναι προφανές προκύπτει από τις λέξεις banana και toffee (κρέμα καραμέλας).
Το 1972 οι Ian Dowding και Nigel Mackenzie, που εργάζονταν στο εστιατόριο The Hungry Monk στο Jevington του ανατολικού Sussex, δοκίμασαν ένα αμερικανικό γλυκό το Blum's Coffee Toffee Pie το οποίο είχε καραμέλα και σαντιγύ με γεύση καφέ.
O Ian Dowding ενθουσιάστηκε με το γλυκό και θέλησε να το "πειράξει" λιγάκι. Έτσι αντί να φτιάξει κρέμα καραμέλα, πήρε μιά κονσέρβα γάλα ζαχαρούχο την οποία έβρασε για 2-3 ώρες με αποτέλεσμα το γάλα να καραμελώσει. Σε συνεργασία με τον Nigel Mackenzie πρόσθεσαν ώριμες μπανάνες στο γλυκό το οποίο ονόμασαν banoffee και πρόσθεσαν στο μενού του εστιατορίου τους. Προς μεγάλη τους έκπληξη, έκτοτε ,δεν μπόρεσαν να αφαιρέσουν το banoffee απο το μενού και πολύς κόσμος τους επισκέπτονταν, ακριβώς για αυτό.!
Είχαν γράψει ιστορία!
Η συνταγή σιγά-σιγά έκανε τον γύρο του κόσμου και χρησιμοποιήθηκε απο πολλά εστιατόρια της Αμερικής και της Αυστραλίας.
Το 1994, κάποια supermarkets άρχισαν να πουλάνε το γλυκό αναγράφοντας στην ετικέτα του οτι είναι αμερικανικής προέλευσης ωθώντας τον Nigel Mackenzie να δώσει 10.000 αγγλικές λίρες σε όποιον του έβρισκε οποιαδήποτε δημοσιευμένη συνταγή banoffee πριν το 1972.
Μετά απο αυτό και αφού φυσικά δεν διεκδίκησε κανένας τα χρήματα, ο Mackenzie τοποθέτησε στην είσοδο του εστιατορίου του μια μπλέ πινακίδα στην οποία αναγραφόταν οτι στο μέρος εκείνο γεννήθηκε το διάσημο σε όλο τον κόσμο banoffee.
Η συνταγή δημοσιεύτηκε το 1974 στο βιβλίο με συνταγές του εστιατορίου με τίτλο: The deeper secrets of the Hungry Monk και επαναδημοσιεύτηκε πολύ αργότερα το 1997 στο βιβλίο με τίτλο: In Heaven with the Hungry Monk.
O Dowding δημοσίευσε την αρχική συνταγή στο internet.
Συχνά η συνταγή συναντάται και στην ετικέτα του ζαχαρούχου γάλακτος της Nestle, χωρίς όμως να αναφέρεται η προέλευσή της.
Η λέξη banoffee εισήχθη πλέον επίσημα στο αγγλικό λεξιλόγιο και χρησιμοποιείται συχνά για την περιγραφή οποιασδήποτε τροφής ή προϊόντος που χαρακτηρίζεται απο την οσμή ή την γεύση μπανάνας και καραμέλας.
Σε κάποιες συνταγές βλέπουμε να χρησιμοποιούνται επίσης και σιρόπι σοκολάτας ή/και καφέ.
Το όνομά του όπως είναι προφανές προκύπτει από τις λέξεις banana και toffee (κρέμα καραμέλας).
Το 1972 οι Ian Dowding και Nigel Mackenzie, που εργάζονταν στο εστιατόριο The Hungry Monk στο Jevington του ανατολικού Sussex, δοκίμασαν ένα αμερικανικό γλυκό το Blum's Coffee Toffee Pie το οποίο είχε καραμέλα και σαντιγύ με γεύση καφέ.
O Ian Dowding ενθουσιάστηκε με το γλυκό και θέλησε να το "πειράξει" λιγάκι. Έτσι αντί να φτιάξει κρέμα καραμέλα, πήρε μιά κονσέρβα γάλα ζαχαρούχο την οποία έβρασε για 2-3 ώρες με αποτέλεσμα το γάλα να καραμελώσει. Σε συνεργασία με τον Nigel Mackenzie πρόσθεσαν ώριμες μπανάνες στο γλυκό το οποίο ονόμασαν banoffee και πρόσθεσαν στο μενού του εστιατορίου τους. Προς μεγάλη τους έκπληξη, έκτοτε ,δεν μπόρεσαν να αφαιρέσουν το banoffee απο το μενού και πολύς κόσμος τους επισκέπτονταν, ακριβώς για αυτό.!
Είχαν γράψει ιστορία!
Η συνταγή σιγά-σιγά έκανε τον γύρο του κόσμου και χρησιμοποιήθηκε απο πολλά εστιατόρια της Αμερικής και της Αυστραλίας.
Το 1994, κάποια supermarkets άρχισαν να πουλάνε το γλυκό αναγράφοντας στην ετικέτα του οτι είναι αμερικανικής προέλευσης ωθώντας τον Nigel Mackenzie να δώσει 10.000 αγγλικές λίρες σε όποιον του έβρισκε οποιαδήποτε δημοσιευμένη συνταγή banoffee πριν το 1972.
Μετά απο αυτό και αφού φυσικά δεν διεκδίκησε κανένας τα χρήματα, ο Mackenzie τοποθέτησε στην είσοδο του εστιατορίου του μια μπλέ πινακίδα στην οποία αναγραφόταν οτι στο μέρος εκείνο γεννήθηκε το διάσημο σε όλο τον κόσμο banoffee.
Η συνταγή δημοσιεύτηκε το 1974 στο βιβλίο με συνταγές του εστιατορίου με τίτλο: The deeper secrets of the Hungry Monk και επαναδημοσιεύτηκε πολύ αργότερα το 1997 στο βιβλίο με τίτλο: In Heaven with the Hungry Monk.
O Dowding δημοσίευσε την αρχική συνταγή στο internet.
Συχνά η συνταγή συναντάται και στην ετικέτα του ζαχαρούχου γάλακτος της Nestle, χωρίς όμως να αναφέρεται η προέλευσή της.
Η λέξη banoffee εισήχθη πλέον επίσημα στο αγγλικό λεξιλόγιο και χρησιμοποιείται συχνά για την περιγραφή οποιασδήποτε τροφής ή προϊόντος που χαρακτηρίζεται απο την οσμή ή την γεύση μπανάνας και καραμέλας.
Η Αυθεντική Συνταγή για Banoffee:
ΥΛΙΚΑ:
- 1 κονσέρβα ζαχαρούχο γάλα
- 150γρ. λιωμένο βούτυρο.
- 350γρ.μπισκότα digestive
- 1 κούπα κρέμα γάλακτος
- 3 ώριμες μπανάνες.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Καταρχήν βράζουμε την κονσέρβα όπως είναι (σφραγισμένη) σε μια κατσαρόλα με νερό για 2-3 ώρες.
Όσο πιο πολύ την αφήσουμε τόσο πιο πηχτή θα γίνει και θα καραμελώσει περισσότερο.
Αφού τελειώσουμε την αφήνουμε να κρυώσει καλά!
Τρίβουμε τα μπισκότα στο multi και έπειτα προσθέτουμε το βούτυρο.
Πιέζουμε το μείγμα στην βάση ενός στρογγυλού ταψιού διαμέτρου 20-22 εκ.
Αφήνουμε να κρυώσει.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε παχύρευστη σαντιγύ.
ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ:
Στρώνουμε το ζαχαρούχο επάνω στην βάση των μπισκότων.
Επάνω βάζουμε σε σειρά τις μπανάνες κομμένες σε ροδέλες και τέλος γαρνίρουμε με την σαντιγύ.
Αν θέλουμε βάζουμε και λίγη τριμμένη σοκολάτα από πάνω.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
 |
| Η blue plaque έξω απο το εστιατόριο. |
 |
| Το εστιατόριο The Hungry Monk. |
 |
| My banoffee pie. |
 | |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου