Ήταν δεν ήταν 16 μηνών η Λυδία όταν πρωτοείδε τον Ratatouille στην τηλεόραση. Έιχε πάθει εθισμό! Παράκρουση! Ήθελε να τον βλέπει ξανά και ξανά.
Ένα κυριακάτικο απόγευμα, της κάναμε παρέα και είδαμε οικογενειακώς αυτόν τον Ratatouille!
Αυτό ήταν ! Εθιστήκαμε και εμείς!
Η υπόθεση? Απίστευτη:
Η ταινία περιγράφει την ιστορία του Ρεμί, ενός καλοφαγά ποντικού που θέλει να γίνει μάγειρας στο καλύτερο εστιατόριο του Παρισιού. Έτσι λοιπόν αποφασίζει να βοηθήσει ένα δόκιμο μάγειρα στο εν λόγω εστιατόριο. Ο καλύτερος κριτής όλης της χώρας επισκέπτεται το εστιατόριο και ο Ρεμί φτιάχνει ένα απλό φαγητό το οποίο εκπλήσσει τον κριτή, γιατί είχε να το γευτεί από τα παιδικά του χρόνια. Όταν ο κριτής δοκιμάζει το υπέροχο αυτό φαγητό (Ρατατούι), γράφει σε όλες τις εφημερίδες του Παρισιού τις καλύτερες κριτικές. Οπότε το εστιατόριο αρχίζει να γίνεται διάσημο και πάλι και να αποκτά όλο και περισσότερους πελάτες. Μέσα από όλη αυτή την ιστορία υπάρχει και εγκιβωτισμός, δηλαδή μία ιστορία μέσα σε μία άλλη. Ανακαλύπτουμε, λοιπόν, πως ο Λιγκουίνι, ο μάγειρας που βοήθησε αυτός ο ποντικός, έχει κληρονομήσει το εστιατόριο από τον πατέρα του Γκουστό. Τέλος, ο Λιγκουίνι αναγνωρίζει πως ο Ρεμί, ένας ποντικός, έχει φτιάξει τόσο υπέροχες γεύσεις για όλο το εστιατόριο και πως αντί για αυτόν αξίζει τα συγχαρητήρια ο Ρεμί.
Αν έχετε παιδάκια (ή ακόμα και αν όχι) μην διστάσετε να την δείτε. Για να γίνω σαφής ,ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να την δείτε!
Η κόρη μας μετά από όλα αυτά, εκτός από το ότι δεν ξεκολλάει από την κουζίνα (ίσως είναι και γονιδιακό βεβαια) , λέει και πράγματα που μας αφήνουν άναυδους, όπως για παράδειγμα μια μέρα που την έδιωξα από την κουζίνα γιατί απλά μπλεκόταν στα πόδια μου και μου απάντησε: ένας μάγειρας δεν φέυγει ΠΟΤΕ από την κουζίνα του! Τι να έλεγα??? Μπορούσα κάτι να πω???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου